อินเดียต่อ

เลิกอบรมแต่ละวันก็ 5 โมงแล้ว ไปเดินดูแปลงเห็นคร้้งแรกคิดว่าเป็นหญ้าตีนกา เดินถึงป้ายบอกเป็นแปลงรวบรวมพันธุกรรมมิลเล็ต ถ่ายรูปมาด้วยสวย ๆ ก็มี กินน้ำจากท่อปะปาเลย ต้องทำใจเวลากิน ทำให้กินน้ำได้น้อยในช่วงนี้ การขับถ่ายดูไม่ค่อยปกติ

เย็นวันพฤหัสมีงานเลี้ยงต้อนรับที่ริมสระน้ำ มีจากกลุ่มอื่นมาร่วมด้วย (เขาคงจัดครั้งเดียวสำหรับทุกกลุ่ม) ชินเทียให้การบ้านอีกแล้ว ทานอาหารโต๊ะเดียวกับเวียดนาม ชินเทียมาพร้อมนาวีน ก็คุยเรื่องงานด้วยว่าแต่ละประเทศจะเตรียมตัวรับกับ CC อย่างไร แล้วแต่ละประเทศมีทิศทางในการพัฒนาเพื่อรับมือกับสิ่งนี้อย่างไร ให้เวียดนามส่งเอกสารทางราชการที่ระบุเกี่ยวกับ scenario ที่จะใช้ในการกำหนดทิศทางการศึกษา ดูเขาคาดหวังกับสิ่งที่ให้มาอบรมมากและถามว่าได้อะไรบ้างแล้วจะนำไปใช้อย่างไร เนื่องจากประเทศอื่น ๆ ที่ร่วมโครงการด้วยไม่ได้มา เวียดนามขอ copy เอกสารและโปรแกรมของเราไปด้วย หากเทียบกันแล้วประเทศไทยดูด้วยไปในเรื่องข้อมูลเชิงนโยบาย การเก็บข้อมูลเสร็จแล้ว และดูเหมือนว่าจะมีครั้งหน้า 2 คนจากแต่ละทีมจะได้ไปอบรม และ 1 คือด้านสังคม ที่บังคลาเทศ
เขาถามเน้นว่าใครคือคนทำข้อมูล รู้สึกผิดที่เราเป็นคนรวบรวมข้อมูลสัมภาษณ์ด้วย รัชดา และเบญจมาศน่าจะเป็นคนทำมากกว่า นาวีนเองก็เข้าใจเช่นนั้น นาวีนเข้าใจผิดว่าเราทำงานกับพี่ประพันธ์ในการรวบรวมข้อมูลมือสอง



วันนี้อบรมวันสุดท้ายเป็นวันขอบคุณ ผู้จัดถามว่าที่พักเป็นอย่างไรบ้างอีกแล้ว เมื่อวาน เพื่อนเวียดนามเพิ่งมาให้ข้อมูลว่าเราน่าจะได้ที่พักที่ดีกว่านี้ แต่เราก็ OK ช่วงนี้ไม่ร้อนการอยู่แบบสมถะนี้ก็ดี คนที่มาศึกษาวิจัยที่นี่ก็พักตึกนี้หลายคน และยังทำให้ได้เพื่อใหม่อีกด้วย ตอนเช้าเอาขนมที่หิ้วไปจากเมืองไทยไปให้พูริมา ก็จะกลับแล้วเลยให้เขาได้รู้จักขนมของบ้านเราบ้าง ไปเขาก็ไม่ยอมเสียเปรียบ คือไม่อยากเป็นผู้รับฝ่ายเดียวเลยให้ขนมปังมา 1 ห่อ และให้เราเขียน email ไว้ให้ ขอบคุณสำหรับความใจดีของคนอินเดีย
วันแรกนับว่าเป็นโอกาสดีที่ได้ออกไปดูบ้านเมืองเขาบ้าง แต่ถ้ามีข้อมูลดีกว่านี้คงได้มีโอกาสไปเที่ยวเมือง hyderabad ด้วย วันสุดท้ายก่อนเดินทางกลับจึงขอออกไปถ่ายรูปที่ถนน เลยรอถ่ายรูปรถออโต้ และรถเมล์ที่เคยขึ้นไปตลาดในวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เสร็จแล้วก็กลับมาทีหอพักเตรียมเพ็คของกลับบ้าน แต่มีการเข้าใจผิดกันเล็กน้อยเรื่องเวลาออกไปสนามบิน มีโทรศัพท์จากพนักงานต้อนรับมาตามว่ารถพร้อมแล้วเอาตอน 18.30 น แต่เราก็ยังไม่อยากไป เพราะยังไม่ได้กินข้าว เก็บของยังไม่เรียบร้อย ก็รอไปพร้อมคนเวียดนามสองทุ่มตามกำหนดเดิมที่ตั้งใจไว้ เดินทางไปสนามบินด้วยรถที่เขาจัดให้ วันนี้เป็นรถตู้โคตรเก่าเลยไม่มีแอร์คือใช้งานไม่ได้มากกว่า ถ้าเป็นรถคันก่อนหน้าจะเป็นรถใหม่ 4 ที่นั่งสบาย ๆ วันนี้เดินทางมาด้วยเส้นทางใหม่แต่ก็วนไปทางเดิมเช่นกัน สัปดาห์ที่จะถึงนี้เป็นช่วงของการเฉลิมฉลองของชาวอินเดีย วันนี้ก็เลยเห็นการเฉลิมฉลองเล็ก ๆ มีการประดับแสงไฟและมีชุดคล้ายกระถาง ถาดเทียนขายคล้าย ๆ ช่วงยี่เป้งบ้านเรา ถึงสนามบินประมาณ 3 ทุ่มตามเวลาท้องถิ่น เสียดายเรื่องการแลกเงิน หากมีใครมาอีกต้องแนะนำดี ๆ มิฉะนั้นเงินจะหายไปกับตาเหมือนเรา จะได้ไม่ขาดทุนอัตราแลกเปลี่ยนมากเท่าครั้งนี้ แล้วก็เดินค่าเวลาหาของที่ระลึกเล็กๆ น้อยๆที่สนามบินแต่ซื้อเป็นเงินไทยไม่ได้ของกี่ชิ้น กลับไปหลายชายคงบ่นแน่ว่าไม่มีอะไรมาฝากเลย