วันพุธที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

อากาศปีนี้

จำได้ว่าช่วงเช็งเม็งของทุกปี ต้นเมษายน จะหามะม่วงเขียวเสวยอร่อย ๆ กินยากมากเพราะถ้าเป็นมะม่วงตามฤดูกาลแล้วจะเพิ่งเรื่มแก่ ต้องเลือกหน่อยไม่เช่นนั้นจะเจอเปรีย้ว มะม่องกินสุกก็ต้องเจอเก็บอ่อนมาบ่ม แต่ปีนี้เช็งเม็ง กลับหามะม่วงไม่ได้เพราะสุกแก่เกือบหมดสวนแล้ว โดยเฉพาะของพี่บัวลอยหมดสวนแล้ว ฉนั้นจึงชี้ให้เห็นว่าปี 2552-2553 อากาศเปลี่ยนแปลงมาก อากาศร้อนขี้นทำให้พืชสุกแก่เเร็วขึ้น พืชอื่น ๆ ก็คงทำนองเดียวกัน เพียงแต่ไม่ได้มีการบันทึก จดจำไว้แน่นอนเท่านั้น ปี 2553 ฤดูฝนมาช้า ฝนแรกตกช้ามาก ปลูกพืชไม่ได้ มันสำปะหลังชัดเจน ปกติประมาณมีนาคม ก็ปลูกได้แต่ปีนี้พฤษภาคมยังไม่ได้ปลูก ศัตรูธรรมชาติก็มาก รุนแรง เช่น เพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลในข้าว เพลี้ยแป้งมันสำปะหลัง เพลี้ยแป้งสีชมพูก็เป็นชนิดใหม่ที่ไม่เคยมีประวัดิการระบาดในประเทศมาก่อน หนอนหัวดำในมะพร้าวก็เช่นกัน
การเกษตรบ้านเราอาจต้องถึงเวลาลดขนาพื้นที่ลงแล้วละ